پس از ۱۷ سال همچنان برگزاری مراسم بزرگداشت برای قربانیان قتل های سیاسی پاییز ۷۷ که به قتل های زنجیره ای معروف است از سوی حکومت ممنوع است. روز گذشته ماموران امنیتی با مسدود کردن راههای منتهی به خانه داریوش و پروانه فروهر حتی از حضور نزدیکان و اعضای خانواده و بستگان آنها هم جلوگیری کردند، عکس های منتشر شده پرستو فروهر را در حالی نشان می دهد که تنها در میانه حیاط خانه پدر و مادرش ایستاده و دیگر سو چکمه های ماموران امنیتی را نشان می دهند پشت در منزل فروهرها. امسال حتی خواهر پروانه فروهر هم اجازه حضور در خانه وی و در کنار خواهرزاده اش را نیافت، مریم مختاری، همسر محمد مختاری، دیگر قربانی قتل های زنجیره ای، نسرین ستوده، ناصر زرافشان و سایر چهره های مدنی و سیاسی هم پشت نرده هایی که نیروهای امنیتی برای مسدود کردن مسیر خانه فروهرها گذاشته بودند ماندند و نیروهای امنیتی از همه کسانی قصد خانه فروهرها را داشتند فیلمبرداری می کردند. رفته ام سراغ پرستو فروهر که عکس ها نشان می دهند به یاد پدر ومادرش شمع می افروزد و ۱۷ سال است دادخواهی می کند تا از او سوال کنم امسال به چه طریق و شیوه ای متوسل شدند و از برگزاری مراسم چگونه جلوگیری کردند؟ به او چه گفته اند و او حالا چه فکری می کند؟ پرستو فروهر که امسال برخلاف سالهای قبل هنگام ورود به کشور نه پاسپورت اش توقیف شده و نه به نهادی امنیتی احضار شده و همین امیدواری ایجاد کرده بود که بتواند مراسمی برگزار کند می گوید: "متاسفانه امسال هم ممنوعیت کامل بر مراسم حکمفرما بود با اینکه واقعا من امید داشتم امسال شیوه دیگری از برخورد را مواجه باشم. نشانه ای هم برای این که مراسم به این شکل ممنوع اعلام شود نبود، آگهی ما هم ۴ روز در روزنامه چاپ شد. سه چهار روز پیش یکبار یک ماموری از نیروی انتظامی به اینجا مراجعه کرده و گفته بود به آنها دستور منع مراسم ابلاغ نشده فقط برای گرفتن اطلاعات در مورد اینکه آیا ما مراسم می خواهیم تشکیل بدهیم و چارچوبش چی است آمده بود. به هرحال امسال من این امید را داشتم که شیوه برخورد مسولان با قضیه متفاوت باشد". او اما از حضور ماموران امنیتی از ساعات اولیه صبح امروز می گوید و اینکه: "البته از همان ساعت های ابتدای صبح حضور ماموران نظامی امنیتی در این کوچه و این ناحیه به چشم می خورد ولی من تعبیر به چنین ممنوعیتی نکردم تا اوایل ساعت ۱۰ و نیم - ۱۱ از یکی از اقوام ما همراه با خانم سالخورده ای که او هم از اقوام ما است می خواستند بیایند کارت شناسایی خواسته بودند و... فکر کردم می خواهند به هرصورت فشار بیاورند ولی ساعت ۲ بعد از ظهر آن چنان بستند که حتی به خاله من اجازه ورود ندادند و گفتند که دستور دارند هیچ کسی را اجازه ندهند بیاید. علیرغم تمام اعتراض هایی که من کردم یکی دو نفر از دوستانی که از ساعت های قبل آمده بودند و کردند هیچ تغییری پدید نیامد. من از همان ماموری که قبلا مراجعه کرده بود یک شماره تلفن گرفته بودم محض احتیاط که بتوانم اگر مساله ای پیش آمد با نیروی انتظامی خبر بدهم با آن شاره تماس گرفتم و متاسفانه برخوردشان این بود که بله شما حق دارید مراسم بگیرید و مجوزی هم نیاز ندارید چون داخل خانه است ولی ما هم حق داریم که نگذاریم هیچ کسی بیاید. این واقعا یک شیوه ای است که واقعا هیچ واژه ای پیدا نمی کنم توصیف کنم. فقط می توانم بگویم دردی که آدم حس می کند و خشمی که حس می کند بعضی وقت ها آن چنان لبریز می شود که من نمی دانم باید چه با آن چه بکنم. بعد از ۱۷ سال چنین برخوردهایی، من نمی توانم توصیف کنم." او در ادامه می افزاید: "بسیاری آمده بودند، دوست و آشنا، آدم هایی که به هر صورت فکر می کردند امسال می توانند بعد از این همه سال ممنوعیت به درون خانه بیایند و دو عزیزی را بزرگ بدارند که آن چنان فجیع کشته شدند و پافشاری کنند بر حق یادآوری، حق دادخواهی برای جنایت های سیاسی. تماس هایی که می گرفتند از سر کوچه این بود که ماموران نمی گذارند، فیلمبرداری می کنند عکسبرداری می کنند و اگر با اعتراضی مواجه شوند هل می دهند و..." برخی گزارش ها در فضای مجازی از حصر پرستو فروهر در منزل پدر و مادرش و همچنین جلوگیری از خروج کسانی که در خانه همراه او بوده اند حکایت دارد؛ دو مساله ای که پرستو فروهر رد می کند: "از خروج کسانی که در داخل خانه بودند جلوگیری نمی شد اولا تعداد کسانی که در داخل خانه بودند شاید ۸ نفر بیشتر نبود اقوام نزدیک من که اینجا بودند. و دوستان نزدیک سیاسی که ساعت ها زودتر آمده بودند که کمک کنند برای تدارک مراسم. کسی هم بیرون نمی رفت که جلوگیری کنند یا نکنند. آنها هم که غروب می خواستند بروند بیرون دیدیم که آقایان هنوز ایستاده بودند و با حالت فاتحانه ای فیلم می گرفتند. حصری هم در کار نبوده من نمی دانم بعضی وقت ها وقتی آزردگی خیلی زیاد است آدم ها غلو می کنند ، حصری در کار نبوده ولی مساله خاص همین است که پیش آمده و این مساله کمی نیست که بعد از ۱۷ سال ما حق این را نداریم یک گردهمایی در خانه دو عزیز خودمان داشته باشیم. این به نظر من به قدر کافی مساله ساز است و به قدر کافی نشان می دهد که چقدر ما بی حقوقیم در این جامعه که قتل اتفاق بیفتد دادرسی که انجام می دهند آن چنان پوشالی و ساختگی باشد که حتی خودشان هم باور نتوانند بکنند. و بعد هم آن چنین با بی رحمی حق گردهمایی و بزرگداشت را هم از ما سلب می کنند و بعد حتی از قبل اطلاع نمی دهند. یعنی هیچ محلی از ارعاب نیستیم ما، به هیچ حساب می شویم. وقتی می ایستیم و از درد خودمان می گوییم هیچ محلی نمی گذارند. وقتی به خاله من ، خواهر کسی که کشته شده اجازه نمی دهند درآن روزی که می خواسته یاد خواهرش باشد داخل خانه شود و با لبخندی به من می گویند که به ما گفته اند هیچ کس نیاید و هیچ کسی را نمی گذاریم ،نمی دانم واقعا من واژه پیدا نمی کنم. الان ساعت هاست دارم فکر می کنم که من این را با چه واژه ای بیان کنم." پرستو فروهر سپس اشاره می کند که از ورود مریم مختاری، همسر محمد مختاری، دیگر قربانی قتل های زنجیره ای هم جلوگیری کرده اند: "در کنار تمام این خشم از تمام همراهی ها و همدلی هایی که در تمام این مدت شده، از تمام آدم هایی که پشت آن نرده ها و تحمل آن برخوردها را کردند ولی استادگی و مقاومت خود را نشان دادند، ادم هایی که دورتر بودند ولی سعی کردند یادآوری کنند صمیمانه تشکر می کنم. امروز بعد ازظهر مریم مختاری آمده بود اینجا. رسیده بود دم در خانه، زنگ را زده بود مامورین ریختند نگذارند بیاید تو، رفتم دم در دیدم سرماخورده و تب کرده آمده، هرچه گفتم بگذارید بیاید یک چایی بخورد خستگی درکند، نگذاشتند. آدم نمی داند چه بگوید در مقابل چنین بی رحمی... مریم می گفت صبر ما زیاد است. اگر چه امشب من بی تابم ولی امیدوارم صبر ما زیاد باشد». رضا خندان، همسر نسرین ستوده هم در مصاحبه با روز می گوید: «نسرین رفته بود و اما نگذاشتند، یکی از شیوه های آزارشان این است که هرکجا هر کسی می ایستد و اینها خوش شان نمی آید دهها نفر را می ریزند آنجا با دوربین های فیلمبرداری و عکسبرداری و می آیند جلوی چشم افراد در فاصله یکی دو قدمی. این حس خیلی بدی را به افراد منتقل می کند، حالا ممکن است فیلم یا عکس بگیرند یا نگیرند، اما این خیلی زننده است، یک جور توهین است ، اینها از دوربین عکاسی و فیلمبرداری ب جای باتوم و گاز اشک آور الان استفاده می کنند. نسرین می گفت به محض اینکه جلو آمدند و شروع کردند به عکسبرداری و فیلمبرداری، من دوربین را گرفتم جلوی شان که این کار را نکنند. چندین بار اینطور شده و رئیس شان آمده گفته کاری نداشته باشید". او می افزاید: "این دست گرفتن جلوی دوربین ناشی از ترس نیست ماها هرکاری می کنیم هرجایی می رویم علنی و شفاف است و خودمان هم اعلام می کنیم آنها هم هدف شان شناسایی نیست انتقال این حس منفی به افراد است که هرکجا شما بروید علیرغم اینکه آن منطقه دوربین دارد اما ده نفر می آورند برای فیلم و عکس و... " قتل های زنجیره ای نامی است که رسانه ها بر قتل روشنفکران و دگر اندیشان ٹوسط ماموران وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی در پاییز ۷۷ نهاده اند؛ در آذر ماه ۷۷ خبر کشته شدن پروانه و داریوش فروهر، رهبران حزب ملت ایران و محمد مختاری و محمد جعفر پوینده، نویسنده و اعضای کانون نویسندگان ایران در حالی منتشر شد که دولت سید محمد خاتمی در دومین سال روی کار آمدن خود بود. حذف روشنفکران و دگر اندیشان و ترور فیزیکی از سوی دستگاه امنیتی جمهوری اسلامی اما از سالها قبل از سال ۷۷ آغاز شده بود، حکومت در نهایت تنها مسولیت قتل ۴ نفر را بر عهده گرفت و تلاش کرد پرونده قتل های زنجیره ای را در قتل پروانه و داریوش فروهر، محمد مختاری و محمد جعفر پوینده، خلاصه کند واین قتل ها را به "عوامل خودسر در وزارت اطلاعات" نسبت داد. قتل محمد شریف، نويسنده ومترجم و از اعضاي دفتر تدوين مجموعه آثار دكتر شريعتي که ۹ آذر ۷۷ ناپدید و جسد او در ۱۶ آذر همان سال در پزشکی قانونی پیدا شد و همچنین پیروز دوانی که سوم شهریور همان سال مفقود شده و هیچ جسدی از او پیدا نشد از سوی جمهوری اسلامی، جزو پرونده قتل های زنجیره ای محسوب نشد. روزنامه نگاران و افکار عمومی ایران از شریف و دوانی به همراه، احمد امیرعلایی، نویسنده و مترجم؛ غفار حسینی، مترجم؛ حسین برازنده، ابراهیم زال‌زاده، ناشر؛ احمد تفضلی، منوچهر صانعی، حمید حاجی‌زاده و پسر ده ساله اش "کارون"، ابراهیم زال زاده، کاظم سامی، هایک هوسپیان مهر، فریدون فرخزاد و معصومه مصدق، نوه دکتر مصدق و دهها روشنفکر و منتقد سیاسی دیگر به عنوان قربانیان قتل های زنجیره ای یاد می کنند، اما حکومت جمهوری اسلامی مسئولیت هیچ یک از این قتل ها را بر عهده نگرفته است
کانون مدافعان حقوق بشر در گزارش وضعیت حقوق بشر در ایران در ماه آبان با اشاره به اینکه "با بازداشت تعدادی از روزنامه‌نگاران در آبان ماه و در پی آن، موضع‌گیری‌های متضاد برخی مسئولان حکومتی، این گمانه تقویت شده است که روزنامه‌نگاران بازداشت شده، دستاویز رقابت‌های سیاسی درون حکومتی شده‌اند" هشدار داده است که "بیم آن می‌رود که این بازداشت‌شدگان در دوران تحقیقات مقدماتی، با فشارهای طاقت فرسای روانی برای اخذ اقرار و اعتراف علیه خود و اثبات ادعای بازداشت‌كنندگان قرار گرفته باشند". در گزارش این کانون که ریاست آن با شیرین عبادی، برنده جایزه نوبل و فعال حقوق بشرست،همچنین در مورد اهمیت "نحوه بازداشت و نگهداری متهمان در مرحله تحقیقات مقدماتی" سخن رفته است. در بخشی از مقدمه این گزارش می خوانیم: "بر اساس قوانین و مقررات نظام جمهوری اسلامی ایران، نگهداری متهمان در سلول‌های انفرادی، مصداق بارز شکنجه روانی محسوب شده و ممنوع است اما متأسفانه مأموران امنیتی و قضایی همچنان از آن استفاده می‌کنند. این در حالی است که برخی مسئولان از طرح ادعای بازداشت‌کنندگان و دفاعیات بازداشت‌شدگان در دادگاه و در مرحله رسیدگی به اتهامات سخن گفته‌اند. بنابراین باید تصریح کرد که بازداشت‌شدگان پس از نگهداری در سلول‌های انفرادی برای زمان طولانی و همچنین قطع تماس با محیط بیرون، قطعاً در موضع و موقعیت برابر با بازداشت‌کنندگان نبوده و نخواهند بود.همانگونه که تاکنون، بارها شاهد بوده‌ایم، متهمان در سلول‌های انفرادی به‌دلیل عدم تحمل شرایط سخت و شکنجه‌های روانی، مجبور به اعتراف‌های خلاف واقع علیه خود و اقرارهای منطبق با خواسته‌های بازجویان شده‌اند که پس از آزادی از زندان، آن‌را تکذیب کرده‌اند. البته چنین اعتراف‌هایی بر اساس قوانین و شرع اسلام، فاقد اعتبار و ارزش حقوقی است؛ همانگونه که نزد افکار عمومی نیز قابل استناد و پذیرش نیست. از همین رو نگهداری متهمان در سلول‌های انفرادی، از مهم‌ترین مؤلفه‌هایی است که نباید نادیده گرفته شود. اما متاسفانه در دادگاه‌هایی که شاهد برگزاری آنها بوده‌ایم، الزامات غیرحقوقی، مستند صدور احکام غیرعادلانه قرار گرفته است". کانون مدافعان حقوق بشر بر این اساس بر "لزوم رعایت اصول قانونی و شرعی در مرحله تحقیقات مقدماتی که مبنا و اساس دادرسی عادلانه است"، تأکید کرده و خواهان تحت تعقیب قرار دادن متخلفان شده است. در گزارش ماه آبان ۱۳۹۴ همچنین خلاصه ای از وضعیت نقض حقوق بشر در ایران در آبان ماه ۱۳۹4 آمده است. این گزارش که "مبنای آن اطلاعاتی است که در سایت‌ها و رسانه‌های مختلف درج شده و صحت آن به احراز رسیده" در سه بخش و به دو زبان فارسی و انگلیسی منتشر می شود. متن این گزارش به شرح زیرست:بخش اول – حقوق مدنی، سیاسی و فرهنگیالف- وضعیت فعالان سیاسی، اجتماعی و فرهنگی ۱) در این ماه حدود ۳۴ بازداشت شدند که بازداشت شدگان عبارتند از: آفرین چیت‌ساز، احسان مازندارنی، سامان صفرزایی و عیسی سحرخیز- ۴ روزنامه‌نگار-، سیامک نمازی- فعال مدنی-، صهبا فرنوش، نگار باقری، نوا منجذب، یاور حقیقت، نوید اقدسی، هلیا مشتاق، کیوان نیک آیین، پروین نیک آیین، یگانه آگاهی، متین جانمیان، عرشیا روحانی، نوید همت، ساناز اسحاقی، نیکا پاکزادان، فرزانه دانشگری و نغمه ذبیحیان- ۱۶ شهروند بهایی. همچنین سیمین عیوض زاده- مادرامید علی شناس که در زندان به‌سر می‌برد-، هاشم زینالی- پدر سعید زینالی، دانشجویی که پس از حوادث ۱۸ تیر ۷۸ مفقود شده است-، رضا ملک- زندانی سیاسی سابق-، محسن شجاع- فعال مدنی- و تعدادی از شاگردان محمد علی طاهری در پی تجمع در مقابل زندان اوین، بازداشت شدند. از سوی دیگر درپی اعتراض‌های خیابانی در مناطقی که آذری‌نشین است، تعدادی از شهروندان بازداشت شدند. همچنین سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران از دستگیری چند نفر- بدون ذکر نام و تعداد- به اتهام آنچه "اعلام فراخوان جهت ایجاد شرایط آشوب و التهاب درجامعه و تحریک آذری زبان‌های گیلان از طریق فضای مجازی می‌نامید"، خبر داد. از سوی دیگر برخی خبرها از بازداشت سعید سلطانی و مقصود بصیرپور- ۲ فعال مدنی-، فاطمه مثنی- زندانی سیاسی سابق-، امین ایهاوند و مژگان عباس باشی- ۲ پیرو طریقت یارسان-، سید طه کریمی، امین الله دهمرده، امان الله بلوچی و حافظ عبدالرحیم کوهی- ۴ فعال مذهبی اهل سنت- حکایت دارند. لازم به تذکر است که چند نفر از افراد بازداشت شده پس از مدتی با تودیع وثیقه بصورت موقت تا روز محاکمه از زندان آزاد شدند. ۲) هادی حیدری- کارتونیست- برای گذراندن یک سال حبس و جعفر عظیم زاده- فعال کارگری- برای گذراندن شش سال حبس، بازداشت و به زندان منتقل شدند. همچنین محمدرضا پورشجری با پایان دوره محکومیت از زندان آزاد و برای تحمل دو سال تبعید، به شهر یزد فرستاده شد. ۳) اسماعیل گرامی مقدم- عضو حزب اعتماد ملی- به ۵ سال حبس تعزیری، ریحانه طباطبایی- روزنامه نگار- به یک سال حبس تعزیری و دو سال محرومیت از عضویت در احزاب، گروه‌ها، دستجات سیاسی و فعالیت در رسانه‌ها و مطبوعات و فضای مجازی، سولماز ایکدر- روزنامه نگار- به سه سال حبس تعزیری و سیاوش علیخانی- هوادار گروه عرفان حلقه- به دوسال حبس تعلیقی محکوم شدند. همچنین حکم دو سال حبس محمدرضا نکونام- فعال مذهبی- تأیید شد. ۴) سیدعبدالرسول موسوی- فعال مذهبی-، زرتشت (اسماعیل) احمدی راغب- فعال مدنی- و سید منصور موسوی- فعال فرهنگی- به دادگاه احضار شدند. همچنین کورش زعیم- عضو جبهه ملی ایران-، جهانگیر سلیمی- حامی طریقت اهل حق- و پروین محمدی- فعال صنفی- به وزارت اطلاعات احضار شد. از سوی دیگر افسانه بایزیدی- دانشجو- که در بازداشت به‌سر می‌برد، تفهیم اتهام شد. ۵) رضا خندان، نسرین ستوده، شهین مهین فر و محمد نوری‌زاد برای چند ساعت بازداشت شدند. ب- وضعیت حقوق فرهنگی ۱) پایگاه اینترنتی "یک بیست" و وبلاگ "صوفی جم خانه" مسدود شدند. ۲) تصویرهای پگاه آهنگرانی و باران کوثری- دو بازیگر سینما- از تیزرهای تلویزیونی حذف شدند. ۳) کنسرت رهبر ارکستر ترکیه در تهران لغو شد. پ- سایر موارد نقض حقوق بشر ۱) در این ماه حداقل تعداد ۱۳ نفر اعدام شدند. اسامی اعدام شدگان که نام کامل برخی از آنان مشخص نشده است ولی مقام های قضایی یا رسانه های وابسته به دولت ایران یا سایت های خبری اعدام آنها را تأیید کرده اند، به شرح زیر است: "ه.م"، "الف.ع" و "ن.ح" در شهرستان بافت و"ع.س" در ملاء عام در شهر خوی اعدام شدند. مقام‌های قضایی اتهام این افراد را تجاوز به عنف اعلام کردند. همچنین رسانه‌های وابسته به دولت ایران از اعدام دو نفر در ملاء عام در استان گلستان به اتهام تجاوز به عنف خبر دادند. "حمید" و "قربانعلی" در زندان رجایی‌شهر اعدام شدند. رسانه‌های وابسته به دولت ایران اتهام این افراد را قتل عمد عنوان کردند. همچنین برخی خبرها از اعدام "محمد یونس جمال الدینی" در زاهدان به اتهام قتل عمد، "برکت ملک رئیسی" در اصفهان به اتهام حمل و نگهداری مواد مخدر، "صیاد نریمانی" در تبریز به اتهام قتل عمد، "رحیم احمدی" در تبریز به اتهام قتل عمد و "محمد علی مرادی" در تبریز به اتهام قتل عمد حکایت دارند. ۲) رسانه‌های وابسته به دولت ایران از صدور حکم اعدام برای دو نفر- بدون ذکر نام- به اتهام قتل عمد خبر دادند. همچنین رسانه‌های وابسته به دولت ایران از تأیید حکم اعدام دو نفر در دیوان عالی کشور- بدون ذکر نام- به اتهام قتل عمد خبر دادند. برخی سایت‌های خبری نیز از تأیید حکم اعدام شهرام احمدی در دیوان عالی کشور خبر دادند. ۳) وضعیت برخی زندانیان همچنان ناگوار گزارش می‌شود، به گونه‌ای که تعدادی از آنان مانند امید کوکبی، ابوالقاسم فولادوند، آتنا دائمی، مصطفی (کیوان) داودی، زینب جلالیان، ریحانه حاج ابراهیم دباغ، سهیل بابادی، علیرضا گلی پور و گل محمد شاهوزهی بیمار هستند که نسبت به درمان و معالجه آنها اقدامی جدی صورت نگرفته است. همچنین سیدسراج الدین میردامادی، به‌دلیل مخالفت با زدن دستبند و پابند از اعزام برای درمان محروم شد. ماشالله حائری نیز بدون طی دوره درمان، به زندان بازگردانده شد. ۴) عباس لسانی به زندان شیراز و میثاق یزدان نژاد به زندان اوین منتقل شدند. لازم به توضیح است که این انتقال‌ها بدون ذکر علت مشخص و خلاف آیین نامه امور داخلی زندان‌ها صورت گرفته است. بخش دوم – حقوق اقتصادی و اجتماعی وضعیت اقتصادی و اجتماعی در ایران همچنان نامناسب گزارش می شود؛ به‌گونه‌ای که پرداخت‌های حقوق و مزایای کارگران شرکت سپنتا بین‌الملل خوزستان برای مدت ۱۲ ماه، کارگران آبداران شهرستان لنده در استان کهگیلویه و بویر احمد برای ۵ تا ۹ ماه، کارگران سیمان لوشان برای مدت ۱۲ ماه، کارگران کاشی کویر یزد برای مدت سه ماه، کارگران کارخانه "کومه ایران" برای مدت ۶ ماه، کارگران پیمانکاری شهرداری شوشتر برای مدت هشت ماه به تعویق افتاده است. همچنین پرداخت‌های حقوق و مزایای ۴۰ کارگر معدن پابدانا جنوبی برای مدت سه ماه، حدود ۶۰ کارگر شرکت عرف ایران برای مدت دو ماه، ۲۰۰ کارگر منطقه ویژه عسلویه برای مدت شش ماه، حدود ۸۰۰ کارگر کارخانه "لوله و نورد صفا" برای مدت پنج ماه، حدود ۸۰ کارگر پروژه سد تنگ سرخ یاسوج برای مدت ۸ ماه، ۳۰۰ کارگر شرکت معدنی نگین برای مدت دو ماه و نزدیک به ۲۰۰ کارگر کارخانه واگن پارس برای مدت چهار ماه تا زمان تهیه این گزارش به‌تعویق افتاده است. ۱) پنجاه کارگر کارخانه "فولاد قزوین"، سی کارگر شرکت "ت" و ۵۴ کارگر کارخانه "گاز کنترل پارس" از محل کار خود اخراج شدند. همچنین با تعطیلی واحد هفتم کارخانه سیمان تهران، ۱۱۳ کارگر پیمانکاری با دو ماه حقوق معوقه و تعطیلی "تبریز کف"، ۲۰۰ کارگر بیکار شدند. ۲) محل‌های کسب زهرا گلابیان و ذکرالله بابایی- دو شهروند بهایی- پلمپ شد. همچنین مأموران قضایی، اجناس کارخانه شیشه تراشی افراسیاب خانجانی- شهروند بهایی- را مصادره کردند. بخش سوم- میراث فرهنگی و محیط زیست اخبار منتشر شده از محیط زیست در آبان ماه، همچنان نشان از نامناسب بودن وضعیت این حوزه دارد؛ به‌گونه‌ای که کارشناسان از مسأله خشکسالی و بحران آب در برخی مناطق ایران و در پی آن از مسأله مهاجران خشکسالی سخن می‌گویند که می‌تواند در نتیجه آن، به فرونشست زمین در مناطق دیگر منجر شود. ۱) مقام دولتی از سدسازی‌ها، عدم توجه به حق آبه زیست‌محیطی و چاه‌های غیرمجاز، به‌عنوان عوامل تبدیل شدن تالاب جازموریان کرمان به یکی از کانون‌های اصلی تولید گرد و غبار در کشور یاد کرد. خاتمه کانون مدافعان حقوق بشر در پایان گزارش ماه آبان ۱۳۹۴، همچون گذشته با تأکید بر قوانین و مقررات داخلی و معاهدات بین‌المللی، اعلام می‌کند که هدف اصلی مأموران امنیتی از نگهداری متهمان در سلول‌های انفرادی در مرحله تحقیقات مقدماتی، اعمال فشار بر فرد بازداشت‌شده برای اخذ اعتراف علیه خود و البته براساس خواسته‌های بازجو است؛ موضوعی که خود مصداق شکنجه است. شیرین عبادی رییس کانون مدافعان حقوق بشراول آذر ماه ۱۳۹۴
رسانه‌های داخلی ایران دیروز اظهارات "یک مقام مطلع در ستاد کل نیروهای مسلح" را منتشر کردند که براساس آن در روزهای اخیر موشک های روسی از خاک ایران عبور نکرده‌اند. به گزارش خبرگزاری مهر، این مقام مطلع درباره خبری مبنی بر شلیک ۱۸ موشک روسی از دریای خزر به سمت سوریه، گفته است: "طی روزهای اخیر هیچ موشک کروزی از آب‌های سرزمینی ایران در دریای خزر و فضای آسمان ایران به اهداف تروریست‌ها در سوریه شلیک نشده است." نکته قابل توجه آنکه این خبر را طرف روسی منتشر کرده است. به گزارش خبرگزاری تسنیم، وابسته به سپاه پاسداران، روز ۲۹ آبان ماه، وزارت دفاع روسیه با اعلام اینکه ۱۸ موشک از دریای خزر به سوریه شلیک شده است، گفته بود که "موشک‌های هدایت شونده این کشور ۶۰۰ تروریست را در استان دیر الزور سوریه کشته کشته است." خبرگزاری تسنیم حتی تصویری هم از مسیر احتمالی این موشک‌ها بر فراز ایران منتشر کرده بود. حساسیت‌ها به شلیک موشک‌ها روسی از فراز خاک ایران به دنبال آن افزایش یافت که اواسط مهر ماه گذشته، پس از شلیک اولین موشک‌های روسی از این مسیر گفته شد که حداقل چهار فروند از این موشک‌ها در خاک ایران فرود آمده است. حتی وزیر دفاع امریکا نیز ضمن تایید این خبر، علت آن را بروز اختلال در عملکردشان دانسته بود. با اینهمه سخنگوی وزارت خارجه روسیه این اخبار را تکذیب کرده بود. این اقدام روسیه، حتی انتقاداتی را هم در داخل ایران برانگیخت. از جمله سردار حسین علایی، فرمانده اسبق نیروی دریایی سپاه تاکید داشت که عبور موشک‌های روسیه از خاک ایران به شدت به ضرر ایران بوده است. او گفته بود: "عبور موشک‌های روسیه به شدت به ضرر ایران بود زیرا حضور عبور هواپیماها را ناامن کرد. ما در دو سال اخیر تلاش کرده بودیم که نشان بدهیم فضای ایران امن است و به همین خاطر، عبور هواپیماهای خارجی از فضای ایران دو برابر شده بود و این یک درآمد ارزی برای کشورمان ایجاد کرده بود. از سوی دیگر، فضای ایران نسبت به عراق، افغانستان و شمال و جنوب ایران برای پروازهای عمومی امن‌تر بود و بلافاصله با این اقدام، فضای ایران ناامن جلوه داده شد و بسیاری از شرکت‌های بین‌المللی هواپیمایی فضای عبوری‌شان را از عراق و ترکیه تغییر دادند و فضای منفی علیه ایران شکل گرفت. ایران نباید اجازه این کار را به روسیه می‌داد و باید نسبت به این اقدام اعتراض می‌کرد و اکنون نیز نباید اجازه چنین کاری را به روسیه دهد." به نظر می‌رسد علت تکذیب اطلاعیه وزارت دفاع روسیه مبنی بر شلیک دوباره موشک‌ها از فراز خاک ایران، به دلیل افزایش این انتقادها بوده باشد. با اینهمه تلاش برای هرچه نزدیک‌تر شدن به روسیه متوقف نشده است. دیروز اظهارات بیژن زنگنه، وزیر نفت ایران منتشر شد که گفته : "رابطه ایران با روسیه به دوران تحریم محدود نخواهد بود و ایران روابط پایدار و درست خود را با این کشور ادامه می‌دهد." او تاکید داشت: "روسیه به عنوان یکی از شرکای راهبردی ایران است." سخنان جدید وزیر نفت نشان می داد که ظاهرا او هم نسبت به "اهمیت جایگاه روسیه در معادلات داخلی ایران" توجیه شده باشد. نباید فراموش کرد که زنگنه اوایل اردیبهشت سال ۱۳۹۳ و در زمانی که اختلاف روسیه و اروپا بر اوکراین تشدید شده بود، پیشنهاد کرد که ایران جایگزین روسیه برای صادرات گاز به اروپا شود. این سخنان در آن زمان به عنوان نوعی "خیانت" از جانب هواداران روسیه در ایران تلقی شد. در همین راستا حسین شریعتمداری، مدیر روزنامه کیهان طی یادداشتی با اشاره به پیشنهاد زنگنه نوشته بود: "این پیشنهادها چه مفهومی غیر از باز گذاشتن دست دشمن برای ادامه وحشی‌گری علیه مردم کشورمان دارد؟ یعنی تلاش به منظور برداشتن مانع از سر راه تانک‌های دشمن و باز کردن راه آنها برای تخریب سنگرهای خودی و تجاوز به حریم میهن اسلامی و مردم آن! خوشبینانه‌ترین برداشت درباره آنها، این است که کمترین و ابتدایی‌ترین شایستگی و لیاقت را برای حضور در مسئولیت‌های کنونی ندارند! و ادامه حضورشان در مسئولیت آب ریختن به آسیاب دشمن است." بعد از این کشمکش‌ها، حسام‌الدین آشنا، مشاور حسن روحانی با اشاره به نوشته مدیر کیهان تاکید کرده بود: "نوشته اخیر جناب آقای شریعتمداری بسیار مهم‌تر از آن است که پنداشته می شود. این نوشته رمز گشایی می کند از تاریخ راهبردی ایران حداقل از سال ۱۳۸۴." البته نفوذ روسیه در ایران بیش از اینهاست. بعد از آنکه روسیه قرار داد فروش موشک‌های اس۳۰۰ به جمهوری اسلامی را نادیده گرفت، مقامات تلاش کردند با شکایت در مراجع بین‌المللی از این خلف وعده خسارتی دریافت کنند اما هواداران روسیه هیچگاه اجازه پیگیری جدی این پرونده را ندادند. روس‌ها نیز در ماه‌های اخیر شکایت جمهوری اسلامی را علت عدم تحویل دوباره این موشک‌ها به ایران می‌دانستند. بالاخره روز ششم آبان ماه نیز خبری مبنی بر اعلام انصراف ایران از شکایت چهار میلیارد دلاری خود منتشر شد. از طرفی روسیه دیگر حاضر به اجرای قرارداد پیشین هم نبود و تاکید داشت که باید قراردادی جدید امضا شود. در واقع در این زمینه هیچ‌یک از خواسته‌های طرف ایرانی مورد توجه قرار نگرفته بود و هنوز هم بعد از گذشت ماه‌ها از ادعای تحویل موشک‌های اس۳۰۰، هنوز خبری از تحویل این موشک‌ها نیست. در روزهای آینده، ولادیمیر پوتین برای شرکت در اجلاس روسای جمهور کشورهای صادر کننده گاز به تهران خواهد. سایت باشگاه خبرنگاران، وابسته به صدا و سیمای جمهوری اسلامی، طی گزارشی با اشاره به سفر پوتین به تهران، نوشت: "از منظر ژئوپلتیک تحولات پرشتاب و پیچیده خاورمیانه به ویژه سوریه، از جمله نقاط عطف تاریخی در روابط تهران-مسکو به شمار می‌رود که علیرغم وجود برخی اختلافات میان دو کشور، موجب شده نقاط اشتراک قابل توجهی در روابط ایران و روسیه شکل بگیرد، ایران و روسیه از نظر حضور سخت افزاری و نظامی غرب در اطراف خود از شرایط مشابهی برخوردار هستند، حضور نظامی آمریکا در اطراف ایران از افغانستان و عراق گرفته تا آسیای میانه، قفقاز، حاشیه جنوبی خلیج فارس و تلاش‌های ایالات متحده برای مهار قدرت روزافزون جمهوری اسلامی از جمله مسائلی است که باعث نزدیکی نگاه تهران و مسکو به مسائل منطقه شده و درک متقابلی را میان دو کشور ایجاد کرده است." گفته می‌شود که پوتین در این سفر با سیدعلی خامنه‌ای هم دیدار خواهد کرد. هواداران رهبر جمهوری اسلامی مدعی‌اند که پوتین در سفر قبلی گفته بود که مسیح را در رهبری ایران دیده است! باید دید که اینبار چه داستان جدیدی آماده شده است.
چند روز پس از حمله به عبدالواحد موسوی‌لاری و تلاش برای محاکمه یک نماینده مجلس به دلیل سخنرانی و با وجود تاکید مسئولان دولتی بر محافظت از مراسم سیاسی مجوزدار، سخنرانی یک چهره نزدیک به اصلاح‌طلبان به دلیل تهدید و حضور "گروه فشار" لغو شد. ایلنا دیروز گزارش داد که سخنرانی مصطفی کواکبیان، از افراد نزدیک به گروه‌های اصلاح‌طلب در شهر اندیمشک با تجمع مخالفان این سخنرانی و تهدید آنها به "حادثه‌ای مشابه شیراز" لغو شد؛ سخنی که به نظر می‌رسد ناظر به اتفاقاتی است که در سخنرانی علی مطهری در شیراز رخ داد. هفته گذشته نیز سخنرانی صادق زیباکلام در دزفول به علل مشابهی لغو شده بود. هم‌زمان عبدالرضا رحمانی‌فضلی، وزیر کشور ضمن انتقاد از تجمع برای بر هم زدن مراسم سیاسی، گفت در صورت امنیتی شدن فضای انتخابات به این شکل "هیچ‌کس نمی‌تواند خود را به عنوان نامزد ارائه کند". به گفته او "وزارت کشور به هیچ وجه اجازه نخواهد داد مراسم غیر قانونی به ویژه برای بهم زدن مراسم‌های دیگر انجام شود، چون مسائل امنیتی ایجاد می‌شود و نمی‌شود هر کسی، دیگران را با روش‌های قهرآمیز کنترل کند". اشاره رحمانی‌فضلی به تجمع حسین نقوی‌حسینی، نماینده مجلس و حدود ۲۰۰ نفر در اعتراض به سخنرانی عبدالواحد موسوی‌لاری، وزیر کشور دولت محمد خاتمی است. این تجمع و درگیری‌هایی که در پی آن رخ داد، باعث به هم خوردن مراسم سخنرانی شد. پس از این اتفاق، وزیر کشور در نامه‌ای خطاب به استاندار تهران، به او دستور داده بود که ضمن شناسایی متخلفان آنها را به قوه‌قضائیه معرفی کند. با این حال نقوی‌حسینی مدعی است که مجوز این مراسم غیرقانونی بوده، چرا که "تنها یک تشکیلات رسمی و ثبت شده که مصوبه کمیسیون ماده ۱۰ احزاب را هم داشته باشد می‌تواند درخواست مجوز کند. پس این که گفته می‌شود آن همایش مجوز داشته درست نیست و مجوزشان خلاف قانون صادر شده است". او اعتراض به این سخنرانی را نیز "خودجوش" خواند و اضافه کرد: "ما معتقدیم که برگزاری گردهمایی و میتینگ برای همه گروه‌ها و جریانات سیاسی داخل نظام آزاد است و همه آنها را به رسمیت می‌شناسیم، البته اعتراض داشتیم که چرا اصلاح‌طلبان در چلوکبابی گردهمایی برگزار می‌کنند، مگر حسینیه و مسجد و فرهنگسرا نداریم". نقوی‌حسینی از اعضای فراکسیون رهروان ولایت - حامی علی لاریجانی ـ- در مجلس است. با این حال برخی موضع‌گیری‌های او ـ بخصوص در موضوع برجام ـ باعث شده که میان او و برخی از نمایندگان عضو این فراکسیون اختلاف به وجود بیاد؛ مساله‌ای که منجر به برگزاری جلسه‌ای برای بررسی لغو عضویت او در این فراکسیون شد. بهروز نعمتی، عضو شورای مرکزی این فراکسیون هم البته گفته عضویت نقوی در این فراکسیون لغو شده، چرا که نقوی‌حسینی "از اساسنامه‌ی فراکسیون و راهبردهای فراکسیون" پیروزی نمی‌کرده و دست به "رفتارهای غیر فراکسیونی" می‌زده است. گرچه صفر نعیمی‌رز، سخنگوی فراکسیون رهروان این خبر را تکذیب کرد. به گفته او اعضا در انتظار توضیح‌های نقوی‌حسینی هستند. او دلیل بررسی مجددوضعیت نقوی‌حسینی در این فراکسیون را نیز چنین عنوان کرد: "اعضای فراکسیون رهروان قبل از رای‌گیری پیرامون «طرح اقدام متقابل و متناسب دولت در اجرای برجام» در جلسه شورای مرکزی تصمیم گرفتند به صورت تشکیلاتی به این طرح رای مثبت دهند، اما آقای نقوی حسینی در صحن مجلس در مخالفت با طرح مزبور نطق شدیدی را ایراد کرد". به نظر می‌رسد که اقدام اخیر نقوی‌حسینی و حضور در جمع معترضان به سخنرانی موسوی‌لاری و الویری، راه را برای حضور مجدد اودر فراکسیون ببندد. بخصوص آنکه در ماه‌های اخیر نشانه‌هایی درباره ائتلاف میان علی لاریجانی و طیف حامیان دولت در انتخابات مجلس به چشم می‌خورد.
تهران دیروز با خبر خبرگزاری فارس، وابسته به نهادهای نظامی و امنیتی بیدار شد:گروگان گیری داعش در بازار موبایل تهران.این خبرگزاری ضمن چاپ دو عکس، اعلام کرده بود نیروهای داعش ۲۷ نفر را در بازار موبایل تهران به گروگان گرفته اند و حتی افزوده بود:هر ۲۷ گروگان به همراه گروگان گیران کشته شده اند.این خبر اما اندکی بعد از خبرگزاری فارس حذف شد و رسانه های دیگر از جمله ایرنا و ایرنا هم آن را تکذیب کردند. خبرگزاری فارس نیز پس از آن انتشار این خبر را به "کاربران تلگرام" نسبت داد. این در حالیست که سردار جعفری،فرمانده کل سپاه از "خنثی شدن تلاش داعش برای ایجاد ناامنی در ایران" خبر داده و در همایش "طلایه داران اقتصاد مقاومتی" گفته است: "داعش خیلی وقت است که می خواهد در ایران ناامنی ایجاد کند اما تا الان نتوانسته است…. با اشراف اطلاعاتی دستگاه های امنیتی و همکاری مردمی تا الان تلاشهایشان خنثی شده است". فرمانده کل سپاه افزوده: "این گروه ها دارای شبکه های پشتیبانی مختلفی هستند که اخیرا با یکی از آنها برخورد شد و سایر گروه ها هم تحت اشراف کامل هستند و به موقع با آنها برخورد می شود". پس از حملات تروریستی داعش در پاریس، گفته شده بود که ایران هم در فهرست اهداف این سازمان قرار دارد، اما سایت مشرق، دیروز به نقل از پایگاه اینترنتی "سومریه نیوز" و این پایگاه نیز به نقل از"هکرهای ناشناس" نوشت: "شهرهای فرانسه، رم، اندونزی، ایالت جورجیای آمریکا، میلان و دانشگاه روح القدس لبنان جزو این فهرست هستند". عملیات تروریستی اعضای گروه داعش در پاریس، بیش از ۱۲۹ کشته و صدها مجروح برجای گذاشت. در حال حاضر شهر بروکسل نیز که دو تن از تروریست ها از آنجا آمده بودند، کاملا حالت نظامی گرفته و اخبار از عملیات گسترده ضد تروریستی در این شهر حکایت دارد.
سعید مرتضوی همچنان آزادانه می گردد، رو به دوربین ها و در پاسخ به خبرنگاران خود را بی گناه و سرباز نظام می خواند و علیرغم داشتن چندین پرونده تاکنون پایش به زندان باز نشده تا جایی که رئیس هیات رسیدگی به تخلفات ریاست جمهوری پرسیده: آیا جرم مرتضوی در همین حد بود که باید به این آسانی رها شود؟ اشرفی اصفهانی، رئیس هیات رسیدگی به تخلفات ریاست جمهوری در مصاحبه با وب سایت خبرآنلاین گفته است که در برخورد با بعضی از متخلفین خیلی راحت چشم پوشی می شود. او در ادامه سعید مرتضوی را نام برده و پرسیده: "چرا باید ادمی که هم در قتل ها دست داشته و جنایت کرده و هم در وضعیت گذشته رسوایی به بار آورده، را به آسانی رها کرد؟" اشرفی اصفهانی در ادامه توضیح داده: "ما بخشی از پرونده ایشان[مرتضوی] را که مربوط به مدیریتش در سازمان تامین اجتماعی بود بررسی کردیم، مرتضوی ماهیانه ۶۰ میلیون حقوق برای خودش معین کرده بود! حالا چرا باید به این آسانی رها شود؟ یعنی رواست که یک کارگر زحمت کش در این مملکت ۶۰۰ هزار تومان حقوق داشته باشد و رییس تامین اجتماعی ۶۰ میلیون تومان حقوق برای خود تعیین کند؟ تازه این ها جدای از آن فسادهایی است که به وجود آورد و لکه های ننگی است که در جریان حوادث سال ۸۸ از خود به جا گذاشت. چطور باید به این راحتی او رها شود؟! اگر دانه درشت هایی از این دست بتوانند به راحتی رهایی پیدا کنند و به ریش همه بخندند باز هم اعمالی از این دست تکرار خواهد شد". اما محسنی اژه ای، سخنگوی قوه قضائیه دیروز با رد سخنان اشرفی اصفهانی گفته: "اینکه سعید مرتضوی رها شده حرف ناصوابی است زیرا پرونده هایی که وی دارد در حال پیگیری است و حتی برخی از آنها منجر به حکم شده". اما روند طی شده در خصوص سعید مرتضوی و پرونده هایی که علیه او مفتوح است این سوال را ایجاد می کند که چه زمانی با او برخورد خواهد شد؟ سعید مرتضوی به عنوان دادستان سابق تهران یکی از متهمان پرونده کهریزک است؛ پرونده ای که علیرغم اعتراض خانواده های قربانیان و شاکیان کهریزک به صورت غیرعلنی و پشت درهای بسته رسیدگی شد. او در این پرونده به انفصال دائم از خدمات قضایی و ۵ سال انفصال از خدمات دولتی محکوم اما از اتهام معاونت در قتل تبرئه شد؛ مساله ای که اعتراض خانواده محسن روح الامینی، یکی از قربانیان کهریزک را در پی داشته. مرتضوی اما پرونده دیگری هم دارد. او متهم اصلی پرونده تامین اجتماعی است که با استناد به نتیجه تحقیق و تفحص مجلس از تامین اجتماعی تشکیل شده و اشاره اشرفی اصفهانی به این پرونده سعید مرتضوی است؛ پرونده ای که ۶ ماه حبس تعزیری و ۶ ماه حبس تعلیقی و رد مال را برای او در پی داشته اما به بخش دیگری از اتهامات او در این پرونده که مربوط به شکایت چند وکیل دادگستری و همچنین تعدادی از مستمری بگیران تامین اجتماعی است رسیدگی نشده. شکایت وکلای عباس پالیزدار از سعید مرتضوی، همچنین پرونده شکایت فاضل لاریجانی دیگر پرونده های سعید مرتضوی است که تاکنون مورد رسیدگی قرار نگرفته. پیمان حاج محمودعطار، عباس پالیزدار، جواد ترابی، حسین رضاخواه، محسن قائمی‌نسب و آجیلی، ۶ نفری هستند که از سعید مرتضوی شکایت کرده اند. آنها پیشتر و در پرونده معروف عباس پالیزدار بازداشت شده بودند. پیمان حاج محمود عطار پیشتر به روز گفته بود که به اتهام بازداشت غیرقانونی و سواستفاده از موقعیت شغلی از مرتضوی شکایت کرده اند. مرتضوی بازهم پرونده های دیگری دارد که هرچند راه به دستگاه قضایی تاکنون نیافته اند اما در افکار عمومی ایران مفتوح است. پرونده قتل زهرا کاظمی، عکاس خبرنگار ایرانی کانادایی که در زندان کشته شد، پرونده فروش سوالات کنکور، بازداشت ها و فشارهای غیرقانونی برروزنامه نگاران و فعالان مدنی و سیاسی و مطبوعاتی، توقیف های فله ای مطبوعات و...
سومین اجلاس سران کشورهای صادرکننده گاز، دوشنبه در تهران برگزار می‌شود و حسن روحانی، رئیس‌جمهور ایران، میزبان رؤسای جمهور روسیه، عراق، ونزوئلا، بولیوی، نیجریه، گینه استوایی و ترکمنستان خواهد بود. نخست‌وزیر الجزایر هم به ایران خواهد آمد. عبدالله سال البدری، دبیرکل سازمان کشورهای صادرکننده نفت (OPEC) و آلدو فلورس کویرگان، دبیر مجمع بین‌المللی انرژی (IEF)، از دیگر بلندپایگانی هستند که در این اجلاس شرکت می‌کنند. به گزارش خبرآنلاین؛ در همین راستا رئیس مرکز اطلاع رسانی پلیس راهور با اشاره به تمهیدات ویژه ترافیکی پلیس راهور برای برگزاری مراسم اجلاس سران مجمع کشورهای صادرکننده گاز گفت: اتوبان چمران ممنوعیت تردد دارد و مدارس این محدوده تعطیل است. سرهنگ مراد مرادی درباره جزئیات محدودیت های ترافیکی در محدوده محل برگزاری مجمع کشورهای صادرکننده گاز گفت: تمامی پرسنل راهنمایی و رانندگی فرماندهی تهران بزرگ از بامداد امروز تا پایان مراسم در حال آماده باش کامل هستند.
پرستو فروهر در مصاحبه اختصاصی با فیس بوک روز آنلاین گفت که امسال هم مانند سالهای گذشته از برگزاری مراسم یادبود مرحوم داریوش فروهر و پروانه فروهر(اسکندری) جلوگیری شد. وی افزود که روال همان روال گذشته است و ماموران امنیتی به ما اعلام کرده اند ما این حق را برای خودمان قائل هستیم که از برگزاری این مراسم جلوگیری کنیم. مراسم یادبود امسال داریوش و پروانه فروهر با حضور گسترده ماموران امنیتی و لباس شخصی همراه بود. این افراد از حضور مردم، روزنامه نگاران، فعالان سیاسی و مهمانان در مراسم جلوگیری کرده و اقدام به عکس برداری از افراد می کردند. از جمله افرادی که از ورود او به مراسم جلوگیری شد مسعود باستانی؛ روزنامه نگار بود که ماموران لباس شخصی اقدام به عکسبرداری از او نیز کردند. مصاحبه کامل با پرستو فروهر را از اینجا بشنوید
به گفته مقامات کانادایی یک هواپیمای خطوط هوایی ترکیه (ترکیش ایرلاینز) که از نیویورک عازم استانبول بود به دلیل امنیتی از ادامه مسیر خود باز ماند. بر اساس گزارشها این هواپیما پس از تهدید به بمبگذاری، مجبور شد تا به کانادا تغییر مسیر دهد و در فرودگاه بین‌المللی "هلیفکس" در شرق این کشور، به زمین بنشیند. این هواپیما ۲۵۶ سرنشین داشت. بر اساس گزارش خبرگزاری آسوشیتد‌پرس، پلیس کانادا در حال بررسی این تهدید است اما از ارائه جزییات خودداری کرده است. بر اساس توییت پلیس کانادا این تهدید در ساعت ۲ و ۵۰ دقیقه بامداد امروز (یکشنبه ۲۲ نوامبر/۱ آذر) به وقت گرینویچ دریافت شد و در آن زمان این هواپیما فرودگاه جان اف کندی نیویورک را ترک کرده بود. بی بی سی
غلامحسین محسنی اژه ای، سخنگوی قوه قضائیه، روز یکشنبه در نشستی خبری اعلام کرد که جیسون رضائیان، خبرنگار زندانی روزنامه واشنگتن پست، محکوم به حبس شده است. معاون اول قوه قضائیه بدون اشاره به جزئیات حکم جیسون رضائیان گفت در حکم صادر شده که هنوز بصورت رسمی به آقای رضائیان ابلاغ نشده، تحمل حبس درنظر گرفته شده است. جیسون رضائیان در مرداد ماه امسال به اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام، بطور غیرعلنی در دادگاه محاکمه شد. ایرنا
خبر گروگانگیری دربازار موبایل تهران از سوی مرکز اطلاع‌رسانی نیروی انتظامی تهران بزرگ تکذیب شد. صبح امروز خبری مبنی بر گروگانگیری در بازار موبایل تهران منتشر شد. در این خبر آمده بود؛ این گروگانگیری با 27 کشته پایان یافت و همه گروگان‌گیران کشته شدند. برخی از منابع این گروگانگیری را به داعش نسبت دادند.خبرگزاری فارس- نزدیک به سپاه- ابتدا عکس و خبر این حادثه را منتشر و ساعتی بعد آن را حذف کرد.
وزیر کشور ایران شنبه شب در گفتگو با شبکه اول تلویزیون دولتی ایران از تلاش‌ها برای اقدام به "عملیات تروریستی" در این کشور خبر داده و گفته است که "همین امروز مقدار زیادی بمب قابل انفجار همراه با چاشنی در شهرهای کشور کشف کرده‌ایم". به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای ایران، عبدالرضا رحمانی فضلی، در برنامه "نگاه یک" شبکه اول تلویزیون دولتی ایران با تاکید بر نقش نیروی انتظامی و سپاه در حفظ امنیت ایران گفته است "در عاشورا تعدادی از [دشمنان ما] می‌خواستند وارد کشور شوند که همه بازداشت شدند." پس از حملات هفته گذشته پاریس، سپاه پاسداران ایران، از دستگیری "یک تیم تروریستی" در مناطق مرزی کرمانشاه خبر داده بود. آقای رحمانی فضلی گفته است دولت ایران هر روز در مرزهایش با چنین مواردی روبرو می‌شود اما می‌تواند آنها را خنثی کند. وزیر کشور ایران گفته است نیروی انتظامی و سپاه امنیت ایران را حفظ می‌کنند. ایرنا
پرستو فروهر که امسال برخلاف سالهای قبل هنگام ورود به کشور نه پاسپورت اش توقیف شده و نه به نهادی امنیتی احضار شده و همین امیدواری ایجاد کرده بود که بتواند مراسمی برگزار کند می گوید: "متاسفانه امسال هم ممنوعیت کامل بر مراسم حکمفرما بود با اینکه واقعا من امید داشتم امسال شیوه دیگری از برخورد را مواجه باشم. نشانه ای هم برای این که مراسم به این شکل ممنوع اعلام شود نبود، آگهی ما هم ۴ روز در روزنامه چاپ شد. سه چهار روز پیش یکبار یک ماموری از نیروی انتظامی به اینجا مراجعه کرده و گفته بود به آنها دستور منع مراسم ابلاغ نشده فقط برای گرفتن اطلاعات در مورد اینکه آیا ما مراسم می خواهیم تشکیل بدهیم و چارچوبش چی است آمده بود. به هرحال امسال من این امید را داشتم که شیوه برخورد مسولان با قضیه متفاوت باشد". او اما از حضور ماموران امنیتی از ساعات اولیه صبح امروز می گوید و اینکه: "البته از همان ساعت های ابتدای صبح حضور ماموران نظامی امنیتی در این کوچه و این ناحیه به چشم می خورد ولی من تعبیر به چنین ممنوعیتی نکردم تا اوایل ساعت ۱۰ و نیم - ۱۱ از یکی از اقوام ما همراه با خانم سالخورده ای که او هم از اقوام ما است می خواستند بیایند کارت شناسایی خواسته بودند و... فکر کردم می خواهند به هرصورت فشار بیاورند ولی ساعت ۲ بعد از ظهر آن چنان بستند که حتی به خاله من اجازه ورود ندادند و گفتند که دستور دارند هیچ کسی را اجازه ندهند بیاید. علیرغم تمام اعتراض هایی که من کردم یکی دو نفر از دوستانی که از ساعت های قبل آمده بودند و کردند هیچ تغییری پدید نیامد. من از همان ماموری که قبلا مراجعه کرده بود یک شماره تلفن گرفته بودم محض احتیاط که بتوانم اگر مساله ای پیش آمد با نیروی انتظامی خبر بدهم با آن شاره تماس گرفتم و متاسفانه برخوردشان این بود که بله شما حق دارید مراسم بگیرید و مجوزی هم نیاز ندارید چون داخل خانه است ولی ما هم حق داریم که نگذاریم هیچ کسی بیاید. این واقعا یک شیوه ای است که واقعا هیچ واژه ای پیدا نمی کنم توصیف کنم. فقط می توانم بگویم دردی که آدم حس می کند و خشمی که حس می کند بعضی وقت ها آن چنان لبریز می شود که من نمی دانم باید چه با آن چه بکنم. بعد از ۱۷ سال چنین برخوردهایی، من نمی توانم توصیف کنم." 
او در ادامه می افزاید: "بسیاری آمده بودند، دوست و آشنا، آدم هایی که به هر صورت فکر می کردند امسال می توانند بعد از این همه سال ممنوعیت به درون خانه بیایند و دو عزیزی را بزرگ بدارند که آن چنان فجیع کشته شدند و پافشاری کنند بر حق یادآوری، حق دادخواهی برای جنایت های سیاسی. تماس هایی که می گرفتند از سر کوچه این بود که ماموران نمی گذارند، فیلمبرداری می کنند عکسبرداری می کنند و اگر با اعتراضی مواجه شوند هل می دهند و..." برخی گزارش ها در فضای مجازی از حصر پرستو فروهر در منزل پدر و مادرش و همچنین جلوگیری از خروج کسانی که در خانه همراه او بوده اند حکایت دارد؛ دو مساله ای که پرستو فروهر رد می کند: "از خروج کسانی که در داخل خانه بودند جلوگیری نمی شد اولا تعداد کسانی که در داخل خانه بودند شاید ۸ نفر بیشتر نبود اقوام نزدیک من که اینجا بودند. و دوستان نزدیک سیاسی که ساعت ها زودتر آمده بودند که کمک کنند برای تدارک مراسم. کسی هم بیرون نمی رفت که جلوگیری کنند یا نکنند. آنها هم که غروب می خواستند بروند بیرون دیدیم که آقایان هنوز ایستاده بودند و با حالت فاتحانه ای فیلم می گرفتند. حصری هم در کار نبوده من نمی دانم بعضی وقت ها وقتی آزردگی خیلی زیاد است آدم ها غلو می کنند ، حصری در کار نبوده ولی مساله خاص همین است که پیش آمده و این مساله کمی نیست که بعد از ۱۷ سال ما حق این را نداریم یک گردهمایی در خانه دو عزیز خودمان داشته باشیم. این به نظر من به قدر کافی مساله ساز است و به قدر کافی نشان می دهد که چقدر ما بی حقوقیم در این جامعه که قتل اتفاق بیفتد دادرسی که انجام می دهند آن چنان پوشالی و ساختگی باشد که حتی خودشان هم باور نتوانند بکنند. و بعد هم آن چنین با بی رحمی حق گردهمایی و بزرگداشت را هم از ما سلب می کنند و بعد حتی از قبل اطلاع نمی دهند. یعنی هیچ محلی از ارعاب نیستیم ما، به هیچ حساب می شویم. وقتی می ایستیم و از درد خودمان می گوییم هیچ محلی نمی گذارند. وقتی به خاله من ، خواهر کسی که کشته شده اجازه نمی دهند درآن روزی که می خواسته یاد خواهرش باشد داخل خانه شود و با لبخندی به من می گویند که به ما گفته اند هیچ کس نیاید و هیچ کسی را نمی گذاریم ،نمی دانم واقعا من واژه پیدا نمی کنم. الان ساعت هاست دارم فکر می کنم که من این را با چه واژه ای بیان کنم." پرستو فروهر سپس اشاره می کند که از ورود مریم مختاری، همسر محمد مختاری، دیگر قربانی قتل های زنجیره ای هم جلوگیری کرده اند: "در کنار تمام این خشم از تمام همراهی ها و همدلی هایی که در تمام این مدت شده، از تمام آدم هایی که پشت آن نرده ها و تحمل آن برخوردها را کردند ولی استادگی و مقاومت خود را نشان دادند، ادم هایی که دورتر بودند ولی سعی کردند یادآوری کنند صمیمانه تشکر می کنم. امروز بعد ازظهر مریم مختاری آمده بود اینجا. رسیده بود دم در خانه، زنگ را زده بود مامورین ریختند نگذارند بیاید تو، رفتم دم در دیدم سرماخورده و تب کرده آمده، هرچه گفتم بگذارید بیاید یک چایی بخورد خستگی درکند، نگذاشتند. آدم نمی داند چه بگوید در مقابل چنین بی رحمی... مریم می گفت صبر ما زیاد است. اگر چه امشب من بی تابم ولی امیدوارم صبر ما زیاد باشد». رضا خندان، همسر نسرین ستوده هم در مصاحبه با روز می گوید: «نسرین رفته بود و اما نگذاشتند، یکی از شیوه های آزارشان این است که هرکجا هر کسی می ایستد و اینها خوش شان نمی آید دهها نفر را می ریزند آنجا با دوربین های فیلمبرداری و عکسبرداری و می آیند جلوی چشم افراد در فاصله یکی دو قدمی. این حس خیلی بدی را به افراد منتقل می کند، حالا ممکن است فیلم یا عکس بگیرند یا نگیرند، اما این خیلی زننده است، یک جور توهین است ، اینها از دوربین عکاسی و فیلمبرداری ب جای باتوم و گاز اشک آور الان استفاده می کنند. نسرین می گفت به محض اینکه جلو آمدند و شروع کردند به عکسبرداری و فیلمبرداری، من دوربین را گرفتم جلوی شان که این کار را نکنند. چندین بار اینطور شده و رئیس شان آمده گفته کاری نداشته باشید". او می افزاید: "این دست گرفتن جلوی دوربین ناشی از ترس نیست ماها هرکاری می کنیم هرجایی می رویم علنی و شفاف است و خودمان هم اعلام می کنیم آنها هم هدف شان شناسایی نیست انتقال این حس منفی به افراد است که هرکجا شما بروید علیرغم اینکه آن منطقه دوربین دارد اما ده نفر می آورند برای فیلم و عکس و... " قتل های زنجیره ای نامی است که رسانه ها بر قتل روشنفکران و دگر اندیشان ٹوسط ماموران وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی در پاییز ۷۷ نهاده اند؛ در آذر ماه ۷۷ خبر کشته شدن پروانه و داریوش فروهر، رهبران حزب ملت ایران و محمد مختاری و محمد جعفر پوینده، نویسنده و اعضای کانون نویسندگان ایران در حالی منتشر شد که دولت سید محمد خاتمی در دومین سال روی کار آمدن خود بود. حذف روشنفکران و دگر اندیشان و ترور فیزیکی از سوی دستگاه امنیتی جمهوری اسلامی اما از سالها قبل از سال ۷۷ آغاز شده بود، حکومت در نهایت تنها مسولیت قتل ۴ نفر را بر عهده گرفت و تلاش کرد پرونده قتل های زنجیره ای را در قتل پروانه و داریوش فروهر، محمد مختاری و محمد جعفر پوینده، خلاصه کند واین قتل ها را به "عوامل خودسر در وزارت اطلاعات" نسبت داد. قتل محمد شریف، نويسنده ومترجم و از اعضاي دفتر تدوين مجموعه آثار دكتر شريعتي که ۹ آذر ۷۷ ناپدید و جسد او در ۱۶ آذر همان سال در پزشکی قانونی پیدا شد و همچنین پیروز دوانی که سوم شهریور همان سال مفقود شده و هیچ جسدی از او پیدا نشد از سوی جمهوری اسلامی، جزو پرونده قتل های زنجیره ای محسوب نشد. روزنامه نگاران و افکار عمومی ایران از شریف و دوانی به همراه، احمد امیرعلایی، نویسنده و مترجم؛ غفار حسینی، مترجم؛ حسین برازنده، ابراهیم زال‌زاده، ناشر؛ احمد تفضلی، منوچهر صانعی، حمید حاجی‌زاده و پسر ده ساله اش "کارون"، ابراهیم زال زاده، کاظم سامی، هایک هوسپیان مهر، فریدون فرخزاد و معصومه مصدق، نوه دکتر مصدق و دهها روشنفکر و منتقد سیاسی دیگر به عنوان قربانیان قتل های زنجیره ای یاد می کنند، اما حکومت جمهوری اسلامی مسئولیت هیچ یک از این قتل ها را بر عهده نگرفته است 
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر